พระพิมพ์ เนื้อดินเผา ท่านเจ้าคุณไพศาล วัดท่าโพธิ์ สร้างไว้ เป็น สิ่งเตือนใจให้ศาสนิกได้ตระหนักใน อริยสัจจะสี่ ซึ่งเป็น สิ่งที่บรมศาสดาได้เป็นผู้ค้นพบ พระพิมพ์นี้ได้ เป็นพระที่ทำการเลียนแบบพระพิมพ์สมัยโบราณ ที่เป็นพระศิลปะเขมรที่ถุกขุดพบที่ จังหวัดนครศรีธรรมราช โดยเป็นการทำเป็นรูปพระอดีตพุทธเจ้าในอสุญญกัปทั้ง5 คือ สารกัป มัณฑกัป วรกัป สารมัณฑกัป และภัทรกัป โดยองค์ที่อยู่บนสุดเป็น พระพุทธเจ้าในสารกัป และองค์ที่อยู่ตรงกลางเป็นพระพุทธเจ้าสมณโคดม ประทับสมาธิราบ ปางมารวิชัย ซึ่งช่างได้ทำเน้นเป็นองค์ใหญ่กว่าองค์อื่นและมีมุทรา ที่แตกต่างจากองค์อื่นที่ ใช้ปางสมาธิ ด้านหลังกดพิมพ์ด้วย คาถาอริยสัจสี่ ซึ่งเป็นจุดเด่นของสายธรรมยุติที่เน้นเรื่องนำพาให้ประชาชนเข้าใจในคำสอนของพุทธองค์อย่างเข้าถึงได้ง่าย มากกว่ามหานิกายที่เน้นยกศาสนาผีในคราบพุทธให้สูงห่างจากการเข้าถึงคำสั่งสอนของพระศาสดาด้วยตัวเองและต้องใช้สงฆ์หรือรูปบูชาเป็นสื่อเข้าถึงศาสนาเท่านั้น ซึ่งสิ่งทีเจ้าคุณไพศาลทำในนครเวลานั้นเป็นสิ่งที่แปลกใหม่มาก